Doi Suthep, met de scooter naar Chiang Rai & 3 landenpunt, Chiang Rai 02/04/2019

Hey hey,

vandaag begon mijn dagje met een scootertrip. Ik had er zoveel zin in, met enorm veel bochtjes de berg omhoog richting Doi Suthep. Toen ik vertrok aan het hotel, moest ik eerst door het centrum van Chiang Mai, hier kwam ik nog 1 of andere ceremonie tegen met kindjes die gekroond werden alsook een hele rij aan monniken. Dit was best wel impressionant om te zien. Maar na even had ik het wel gezien en wou ik mijne berg oprijden. Heel veel bochtjes en hoogtemeters later kwam ik boven aan de berg aan. Maar hier wachten er mij nog 309 treden om op te gaan vooraleer ik mijn mooi uitzicht zou krijgen. Moe maar toch voldaan kwam ik boven aan om dan te merken dat de rook (hier is een noodtoestand voor ingeroepen) mijn mooi uitzicht verbergde. Maar toch was het boven ook nog leuk om te zien, de gouden Doi Suthep. Ook heb ik hier weer mijn goede daad gedaan, ik hoorde een gezin Vlaams babbelen en heb de mama gevraagd als ze een familiefoto wou. Ze was enorm enthousiast en dankbaar want dit was de eerste gezinsfoto van hun vakantie. Ik voelde me hier wel weer goed bij ☺️. Op de weg naar beneden waren er kindjes in leuke teneu'kes, ok dit is een soort van afzetterij, maar toch leuk om te zien. 

Dan terug richting mijn hotel in Chiang Mai ben ik nog even gestopt bij de Huaykeaw Waterfall. Door het droge seizoen kwam deze waterval eigelijk niet zo laag als anders, maar hierdoor ben ik wel naar boven kunnen klimmen via de rotsen van de originele waterval. Best wel weer trots op mezelf dat ik dit gewoon aandurf, hoe glad het ook kan zijn. Het uitzicht was wel de moeite waard en vooral rustgevend. Dan in het hotel nog gauw een douche genomen en dan uitchecken, klaar om naar Chiang Rai te rijden met de scooter. 

Het begon al goed, ik had mijn rugzak, dacht ik, goed gefit zodat die mooi tussen mijn benen zou passen om zo de rit gemakkelijk te kunnen laten doorgaan. Niet dus... Mijn rugzak mocht dan zo smal zijn als die wou, dat past dus niet tussen je stuur en het kussen van je zitvlak he. Ik heb het het eerste half uur geprobeerd, maar dat was zo hard tegen werken om die vastgeklemd te houden waardoor ik hem toch maar op mijn rug zette. Dit viel dan beter mee als verwacht, het gewicht op de plaats voor de passagier en dan zo verder rijden. Het moeilijkste van de rit was de warmte, 3.5h in de hitte rijden van 39°C zonder schaduw, het verbaasd me dat ik geen zonneslag heb. Na 2.5h toch maar eens gestopt bij een koffiebarreke en een koude latte besteld, man dit smaakte enorm goed!! Na een hele hoop werken waardoor ik maar 20km/h kon rijden, eindelijk aangekomen aan de Wat Rong Khun, ook wel de witte tempel genoemd. Best wel een speciale tempel, met redelijk lugubere dingen ook wel, zowel rond de tempel als de ingang zelf. Maar heel anders dan andere tempels. Ook de binnenkant was speciaal, door een tip van Jonathan dat ik hier een F16 kon vinden op de muren ging ik aan het werk. Ik heb liggen zoeken en doen en dan illegaal een paar fotootjes genomen ☺️. 

Tijd om dringend te gaan tanken, ja mijn lampje was aan flikkeren, en toch maar gestopt bij het eerste station. Maar goed ook want ik ben er tot aan de straat van het hotel geen meer tegen gekomen hahaha. En dan eindelijk inchecken. Hier heb ik toch maar gevraagd als er de mogelijkheid is om mijne scooter samen met mij tot in Chiang Mai terug te brengen morgen. Maar na een paar uur kreeg ik te horen dat dat niet mogelijk was, of ja ze kwam af met een verhuisfirma. Ondertussen ben ik weer op mijne scooter gekropen, ik ben gestopt bij de Baandam  tempel of ook wel Blackhouse genoemd. Ook weer een heel andere soort tempel als de andere.  1h20 later kwam ik aan op het 3 landen punt. Een prachtig uitzicht vanuit Thailand op Myanmar en Laos. 

Na in het totaal 8,5h op de scooter te zitten kwam ik best wel moe aan in mijn hotel. Net gedoucht en gemerkt dat een kreeft niks is tegen mij.. Dus morgen voor mijn ritje van (voorspeld) 5-6h toch maar een lange broek en lange mouwen aandoen, hoe warm het ook gaat zijn. Nu mijn bedje ingaan en morgen toch maar op tijd vertrekken richting Pai. 

Allé slaapwel iedereen en tot morgen (als ik mijn ritje overleef...)