1e dagje in Bangkok 27/03/2019

Hier ben ik weer, stik kapot van mijn eerste dagje in Bangkok. Het begon dus in de luchthaven, de taxi toegewezen krijgen ging super snel, maar eer dat die man door had wat het adres was, waren we al 20minuten verder, dus een aanrader voor iedereen, zorg dat je de adressen in het Thais hebt staan ipv het Engels haha.

Maar dus, dan was het maar 25min tot aan mijn hostel, zijnde dat ik niet in Bangkok centrum moest zijn, een uur en 20minuten hebben we er over gedaan, ik weet gelijk ook wat het hectische verkeer van Bangkok inhoudt.

Na mijn check-in, in toch wel een propere en gezellige hostel, toch maar eerst een deugddoende douche genomen. Zalig om een douche te kunnen nemen na een enorm lange reis. Ik voelde me helemaal klaar om eraan te beginnen, dus in volle moed vertrok ik, men rugzakske op mijne rug klaar om te gaan, maar nog geen 2 minuten was ik buiten of ik was al helemaal weer bezweet, bye bye douche gevoel haha. Maar toch, ik wist wat voor trip ik ging doen dus bleef gaan, met de app maps.me kon ik offline men weg vinden. Of ja, dat dacht ik toch, ik merkte al gauw dat als ik de kaarten offline gebruikte, het ietsje trager ging, met als gevolg, weer een punt van mijn bucketlist boek kunnen afvinken: "verdwaal even of loop verkeerd". Altijd alles positief blijven bezien ☺️. En dan was het effe tijd om met het thuisfront te bellen, iets wat me wel deugd deed en weer moed gaf om te beseffen dat ik dit alleen wel aan kan. Dus ja, ik draaide me om en ging naar mijn eerste punt, de Wat Saket of ook wel de Golden Mountain genoemd. Een redelijk stukje stappen, het drukke en vuile van Bangkok ontdekken, maar dan een prachtige complex ontdekken van de Wat Saket en de berg opklimmen van 344 treden, dit was een unieke ervaring, hoe alles aangekleed was, alle bellen/klokken die er hangen, zelf de gong kunnen laten afgaan. Het is het allemaal waard. Ook de eerste kennismaking met de Thaise monniken was wel aangenaam, die mannen lachen nu is altijd. 

Tijd om weer door te gaan naar het volgende punt, de Wat Phra Kaew en het Grand Palace. Hier waren het vooral de pracht en praal en het goudwerk wat me enorm verbaasde aan hoeveelheid. Ook kon ik hier de bekende smaragdgroene Boeddha zien. Best wel impressionant om te zien, maar dan vooral weer de versiering eromheen. De Boeddha zelf is aan de kleine kant. Zeker als je daarna door gaat naar de Wat Pho; dit is de liggende Boeddha van wel liefst 46m lang en 15m hoog. Ik moet toegeven, ik wist dit wel, maar toch was ik enorm onder de indruk van hoe groots hij was. Ik had nog 1 ding op mijn lijstje staan om te bezichtigen, de Wat Aron.

Ik was wel wat onder invloed van de warmte dus in plaats van nog verder rond te wandelen heb ik het me hier gemakkelijk gemaakt en ben ik de Menam gewoon overgestoken met de boot, als je dan hoort dat dit 4 Baht was ( of te wel 0,10€) dan zou ik gek zijn om te wandelen en mijn kans te mislopen nog op tijd te zijn. Ik had zelfs nog tijd om kennis te maken met men eerste zakje fruit: gesneden ananas. Best wel lekker.. Maar dus ja, ene keer overgestoken, weer een tempel opklimmen en die poep verstevigen door het aantal treden dat ik doe op een dag. Jonathan zal content mogen zijn als ik thuis kom :)

Na dit bezoek was mijn kaars eigelijk echt wel uit, nog gauw als laatste de toren van Sala Rattanakosin opklimmen zodat ik de Arun bij zonsondergang kon zien. Dit was echt wel de moeite. Dan nog een tochtje van om en bij de 4km naar men hostel gewandeld. Opnieuw een heerlijke douche genomen, alles klaar gelegd voor morgen mijn fietstochtje van 5h. Maar morgen moet ik zeker uitgeslapen zijn want ik ga morgen mijn hoogtevrees eens een keer testen. Voor degene die al nieuwsgierig zijn: King Power MahaNakhon, maar ik beloof niet dat ik hem effectief ga beklimmen. 

Bij deze, slaapwel en tot morgen..

x