Ziplinen in the jungle en olifantenzorg, Chiang Mai 31/03/2019

Hier ben ik weer met een super zalige dag achter de rug. Vanochtend vroeg ging mijn wekker af, het was nog maar 05.45h toen die afging. Het deed wel pijn, maar het was ook spannend. Nog snel vragen aan het onthaal als ze eventueel toch het ontbijt al kunnen open zetten. Aangezien het voor een excursie was, wouden ze dit graag doen. Snel een toastje of 2 maken en natuurlijk ook mijn koffie. Daar kwam het busje al, doeme die koffie was wel jammer, maar toch snel binnen gedronken ☺️.

Eenmaal betaald voor mijn excursie was het nog een uurtje rijden. Eerst het drukke Chiang Mai om dan geleidelijk aan over te gaan naar de natuur en de jungle. We kwamen meer en meer in de bergen, ik wist meteen dat ik ging genieten. En dan uitstappen, we kregen een papier dat we moesten invullen, hier stond zelfs op 'wie te waarschuwen indien er iets misloopt'. Dit was best wel effe een reality check. Maar mijn enthousiasme nam er niet door af. Ik had mijn go pro mee voor op de helm vast te maken en dan toch ook maar mijne gsm stiekem, tegen het advies van de mensen. We kregen nog een soort van bessensap, geef mij toch maar liever water en dan gaan we onze veiligheidsgordel aandoen. 

Het werd meer en meer echt en ik kreeg er echt zin in. Ondertussen ook kennis gemaakt met 1 van de 3 andere partners in crime. Steve van Australië. Ik ben nu nog altijd verrast door het feit van hoeveel mensen ik leer kennen door te backpacken. De andere 2 waren meisjes van Taiwan. Ook wel kei leuke meisjes, maar ze spraken heel moeilijk Engels en ik weet niet hoe hun naam te schrijven, dit is namelijk in het Chinees haha. Maar desalniettemin, we begonnen allemaal eerst een klim van 10min, dieper in de jungle. Voorlopig zelfs nog geen schrik of paniek van hoogtevrees, de veiligheidsbriefing kwam er ook bij en dan begon het echte werk. Steve ging eerst van de zipline en ik daarop volgend. De eerste keer dat ik mezelf moest laten gaan was toch wel even schrikken, maar wat genoot ik van het zweven door de jungle. Dit was zo bevrijdend en gaf zoveel sensatie en plezier. Puur genieten, zo deden we er meerdere achtereen, ook waren er 2 waarbij we met 2 van de zipline konden. Ook waren er 2 abseilings bij, de eerste was echt wel scary, mij gewoon laten vallen, ja dat deed toch wel wat, maar weer een overwinning bij. Als 1 van de laatste was er ook nog een speciale zipline, waarbij de veiligheid werd vast gemaakt aan de rug en dat je eigelijk een soort van bungeejump moet doen in het diepe. Dat is de eerste keer dat ik wat twijfelde als ik wel durfde, maar aangezien ik geen keuze  had, toch maar gedaan. Dit was echt gewoon verder vliegen door de bomen. Zo leuk!!

Hierna gingen we nog naar een waterval, iedereen bleef staan aan de voet van de waterval maar ik zag een trap naar boven, mijn nieuwsgierigheid overwon en ik ben naar boven getreden. Het waren weer 120 (grote) treden naar boven, maar het was het uitzicht meer als waard. Zoveel rust tussen de bomen met enkel de geluiden van bomen en vogels rondom mij. Dan kwam ik erachter dat de rest effectief al in het busje aan het wachten was, oepsie, snel naar beneden haasten en meegaan naar het volgende. We kregen weer een typische Thaise lunch voorgeschoteld die enorm lekker was en dan kwam er iets speciaals, 3 stukjes taart/cake voor Steve. Die werd vandaag dus 60 jaar en had van de hele dag nog niks gezegd daarover. Maar hij was wel super lief en gaf ons de stukjes taart, zooooo lekkeerrrrr!!! Chocolade als bodem, daar nog wat bananenschijfjes op en dan slagroom, my god, een caloriebom van jewelste, maar echt lekker! Hierna werden we terug gebracht naar het hoofdbureau. Weer een klein uur in het busje zitten. Maar ik keek uit naar de namiddag. 

Eenmaal in het bureau aangekomen moesten we nog anderhalf uur wachten, eerst wat gaan wandelen en dan nog op het gemakske wat muziek geluisterd en de minivan kwam aan. Ik stapte in samen met de meisjes van Taiwan en we gingen met een groep van 9 naar het olifantenpark. Ik was echt kei benieuwd hoe het ging gaan. Eerst van tenue veranderen, die eigelijk op niet veel trok, en dan kregen we weer de inlichtingen over wat wel en niet mocht. Wist je dat als olifanten tranen in de ogen hebben, ze niet wenen maar juist zweten langs hun ogen en tenen. Voor de rest hebben ze geen plaatsen waardoor ze kunnen zweten dus dat was gelijk een geruststelling toen ik de eerste olifant zag 'wenen'. We kregen eerst een zak rondom ons met allemaal lekkers erin en dan gingen we 'de weide' in. Man als je zo een olifant op u ziet af stappen, ik kan je zeggen, hoe hard ge er ook naar uit kijkt, dat is wel groot en effe angstaanjagend. Maar dan had ik de eerste candy gegeven, ik had gelijk een vriendje gekregen. Man echt waar, ze bleef me volgen en kwam zelfs selfservice doen bij me, het was wel leuk om die olifant zo close te voelen. Daarna was het gewoon etenstijd, zo van die lange riet/gras staven, geen idee wat het was, maar dat was weer een andere manier van eten geven. Ik heb op een gegeven moment zelfs kunnen knuffelen. De slurf rond je op voelen gaan, echt waar een unieke en speciale ervaring. Bij deze verzorging van de olifanten hoort ook een soort van voedingssupplement, met proteïne en ook vitamine C enzo. We mochten dit ook zelf maken, echt een mengsel met geplette banaan om de geur van het bittere supplement te verdoezelen. Dan moesten we 'bon' zeggen en ging de slurf naar boven, hierdoor kregen we de kans om het eten op de tong zelf te zetten. Zo leuk en zalig. En dan nog een zwembadje/badje nemen met de olifanten. Ze hadden daar een soort van vijver, de olifanten gingen erin liggen en wij konden erbij, ze wassen en spelen, emmers water over ze uitkappen en dan zelf een douche krijgen via de slurf. Dit was zo leuk en echt, ik denk dat ik een nieuw lievelingsdier heb. Als je ooit de kans krijgt, aub doe dit want die ervaring is zoveel waard!!!

Dan was het tijd om te gaan douchen en nog snel wat ananas en watermeloen te eten. En dan weer een uurtje richting de Guesthouse rijden. Mijn dag was zo uniek en bijzonder, echt een dag om nooit te vergeten. Eenmaal terug in de Guesthouse, snel een douche nemen en even het stad in. In het Hardrock café nog ene gaan drinken en daar was net een live band bezig. Ook weer gezellig en leuk, maar dan ben ik op het gemakske terug gegaan. Ik ben best wel moe van de hele dag en dan morgen heb ik weer een drukke dag voor de boeg. 

Dus bij deze, slaapwel en tot morgen.